πιτυΐς

-ίδος, ἡ, Α

1. σπόρος τού κώνου τής πίτυος

2. ρητίνη από την πίτυ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πίτυς + κατάλ. -ίς, -ίδος (πρβλ. πιτυρ-ίς)].